چطور احساس گناه را رها کنیم؟

بودا گفت: “هر کس اعمال زیانباری انجام دهد ولی بعداً آن را با خیر بپوشاند، مانند ماه است که از ابرها رها شده و جهان را روشن می‌کند.”

احساس گناه یک احساس است و “شاخصی” است که به شما می‌گوید کاری را انجام داده‌اید که نمی‌خواهید آن را تکرار کنید و این کار با خود برتر شما همخوانی و هماهنگی ندارد. به این شاخص درونی، وجدان می‌گوییم.

وجدان توجه شما را به مواقعی که در هماهنگی با خود برتر خود نیستید جلب می‌کند، همینطور مواقعی که در حال آسیب به خود یا دیگران هستید. وجدان که عملکردی از خود برتر است، در واقع حالت نبود پشیمانی است زیرا دیدگاه جهانی بدون پشیمانی است. پشیمانی به این معناست که شما می‌دانید که سوء استفاده و سرزنش از خود وارد دروازه شده اند تا شما را در احساس گناه نگه دارند، حتی اگر قبلاً تصدیق کرده اید که افکاری دارید یا گفته اید یا کاری انجام داده اید که نمی خواهید تکرار کنید.

راه‌های رهایی از احساس گناه

یازده مرحله اساسی که به شما کمک می‌کند تا از احساس گناه خلاص شوید عبارت‌اند از:

1. درک کنید که احساس گناه و شرم، احساسات منفی هستند که با افکار منفی احاطه شده‌اند و به جای مثبت، منیت ما را به شیوه‌ای منفی تغذیه می‌کنند.
2. تصمیم بگیرید که آماده و مایل هستید و می‌خواهید احساس گناه را کنار بگذارید و رها کنید.
3. این باور که سزاوار تنبیه و رنج کشیدن هستید و سزاوار شادی یا عشق نیستید را با این باور که لایق شاد بودن و دوست داشته شدن هستید، جایگزین کنید.
4. مسئولیت نقش خود را در یک موقعیت بپذیرید. این به معنای مقصر دانستن خود در اتفاقات رخ داده نیست، بلکه به این معناست که مسئولیت فکر کردن یا گفتن یا انجام کاری در آینده را بر عهده بگیرید و شاید در دفعات بعدی نیاز به تغییر رفتار داشته باشید.
5. برای اینکه چگونه در آینده کارها را متفاوت انجام خواهید داد، برنامه ریزی کنید. وجدان شما چه چیزی را به نشان می‌دهد که می‌دانید اکنون با خود برتر شما مطابقت دارد؟
6. ارزش‌های واقعی را در اشتباهات گذشته خود تشخیص دهید. بدون آنها، شما نمی‌توانید یاد بگیرید. بدون اینکه بدانید چه چیزی را دوست ندارید و نمی‌خواهید، نمی‌توانید بدانید که چه چیزی را دوست دارید و می ‌خواهید.
   وقتی اشتباهات تبدیل به رنج می‌شوند که به جای درک و عبرت گرفتن، دچار شرم و تنبیه خود می‌شویم.
7. زمانی که به گذشته نگاه می‌کند و دنبال راه‌هایی هستید که این گذشته چگونه می‌توانست متفاوت باشد، عینک رنگی را از چشم خود بردارید. احساس گناه وقتی به گذشته نگاه می‌کنیم، معمولا همراه با این اشتباه است که انتخاب‌ها یا گزینه‌هایی می‌بینیم که یا وجود نداشتند یا ما در آن زمان به آنها دسترسی نداشتیم. این اتفاق باعث تشدید و تقویت احساس گناه می‌شوند.
8. از هر کسی که احساس می‌کنید به او صدمه زده‌اید، عذرخواهی کنید، از جمله خودتان.
9. تمام قضاوت‌هایی را که در مورد خودتان دارید و بر اساس آنچه احساس گناه می‌کنید، کشف کنید. مثلا “من احساس گناه می‌کنم زیرا از کسی پول دزدیده‌ام. افرادی که پول می‌دزدند خوب نیستند، بنابراین “من خوب نیستم” یا “من آدم بدی هستم” یا “من مستحق مجازات هستم.”
   این باورها و فرضیات منفی را با باورهای سودمند جایگزین کنید.
10. به خود عشق و علاقه نشان دهید و کشف کنید که چگونه دوست خودتان باشید. به درون خود نگاه کنید و ببینید که خودتان به محبت نیاز داری. این نفرت از خود را با عشق به خود مقابله کنید. این پاداش برای رفتار بد نیست. اگر بتوانید واقعاً خود را دوست داشته باشید، حتی نمی‌توانید با موقعیت‌هایی که در آن کاری را انجام دهید که بعداً نسبت به آن احساس گناه می‌کنید، همتا باشید.
11. خودتان را ببخشید. درک کنید که هر فردی در این زمین همیشه بهترین تصمیمی را که می‌تواند با دیدگاه، اطلاعات و دانشی که دارد و از جایی که هست، می‌گیرد. هر کس در هر لحظه، آنچه را که فکر می‌کند درست است انجام می‌دهد.

به دلیل اینکه از کودکی به ما یاد می‌دهند که خودمان را تنبیه کنیم، ما همواره در حال قضاوت خود و احساس گناه هستیم، به دلیل انتخاب‌ها و گزینه‌هایی که احتمالا در زمان گذشته، به آنها دسترسی نداشته‌ایم. شما نمی‌توانید با استفاده از دیدگاه گسترده امروزی که دارید، گذشته خود را قضاوت کنید. از حمل گذشته به زمان حال و فرافکنی آن به آینده دست بردارید.