تشخیص و درمان بیماری صدفی (پسوریازیس)

خوشبختانه درمان های زیادی برای این بیماری وجود دارد. برخی رشد سلول های جدید پوست را کند می کنند و برخی دیگر خارش و خشکی پوست را تسکین می دهند. پزشک بر اساس اندازه بثورات، جایی ضایعان، سن، سلامت کلی و موارد دیگر برنامه درمانی مناسب را انتخاب می کند. درمان های رایج عبارتند از:

کرم های استروئیدی
مرطوب کننده های پوست
کل تار (قطران زغال سنگ، یک درمان رایج برای پسوریازیس پوست سر موجود در لوسیون ها، کرم ها، فوم ها، شامپوها و محلول های حمام)
کرم یا پماد مبتنی حاوی ویتامین D (نوع قوی آن و به دستور پزشک چراکه ویتامین D موجود در غذاها و قرص ها تاثیری ندارد.)
کرم های رتینوئید

درمان های پسوریازیس متوسط تا شدید عبارتند از:

۱. نور درمانی. پزشک نور ماوراء بنفش را به پوست شما می تاباند تا رشد سلول های پوست را کاهش دهد. PUVA درمانی است که دارویی به نام پسورالن را با شکل خاصی از اشعه ماوراء بنفش ترکیب می کند.

۲. متوترکسات. این دارو می تواند باعث بیماری مغز استخوان و کبد و همچنین مشکلات ریوی شود، بنابراین فقط برای موارد جدی و شدید تجویز میشود. قبل از شروع این درمان، باید آزمایش‌های خاص و شاید عکس‌برداری قفسه سینه، و احتمالاً بیوپسی کبد انجام دهید.

۳. رتینوئیدها. این قرص‌ها، کرم‌ها، فوم‌ها، لوسیون‌ها و ژل‌ها دسته‌ای از داروهای مرتبط با ویتامین A هستند. رتینوئیدها می‌توانند عوارض جانبی جدی از جمله نقایص مادرزادی ایجاد کنند، بنابراین برای زنان باردار یا زنانی که قصد بچه‌دار شدن دارند توصیه نمی‌شوند.

۴. سیکلوسپورین. این دارو که برای سرکوب سیستم ایمنی ساخته شده است، ممکن است برای موارد جدی که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند مصرف شود. این دارو می تواند به کلیه ها آسیب برساند و فشار خون را افزایش دهد، بنابراین پزشک در حین مصرف از نزدیک مراقب سلامت شما خواهد بود.

۵. درمان های بیولوژیکی. که با بلاک کردن بخشی از سیستم ایمنی بدن که در پسوریازیس بیش فعال است، عمل می کنند. داروهای بیولوژیک شامل آدالیموماب، برودالوماب، سرتولیزوماب پگول، اتانرسپت، گوسلکوماب، اینفلیکسیماب، ایکسکیزوماب، ریسانکیزوماب، تیلدراکیزوماب و اوستکینوماب.

۶. یک مهار کننده آنزیم به نام داروی آپرمیلاست (Otezla). نوع جدیدی از دارو برای بیماری های التهابی طولانی مدت مانند پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیک است. این قرصی است که آنزیم خاصی را بلاک می کند و به کند کردن واکنش های دیگر که منجر به التهاب می شود کمک می کند.

آیا درمانی برای ریشه کنی این بیماری وجود دارد؟

خیر، اما درمان تا حد زیادی علائم را کاهش می دهد، حتی در موارد جدی. مطالعات اخیر نشان داده اند که وقتی التهاب پسوریازیس را بهتر کنترل کنید، خطر بیماری قلبی، سکته، سندرم متابولیک و سایر بیماری های مرتبط با التهاب نیز کاهش می یابد.