چربی ترانس چیست و چرا باید از مصرف آن پرهیز کرد؟
در این مقاله می‌خواهم در مورد تنها چربی که می‌تواند باعث مقاومت به انسولین شود، صحبت کنم. این چربی، چربی ترانس نامیده می‌شود که در واقع پلاستیک خوراکی است.
دو نوع کلی از چربی‌های ترانس در غذاها وجود دارد، چربی‌های ترانس طبیعی و مصنوعی. چربی‌های ترانس طبیعی در روده برخی از حیوانات تولید می‌شود و غذاهای تهیه شده از این حیوانات،مانند شیر و فرآورده‌های گوشتی نیز ممکن است حاوی مقادیر کمی از این چربی‌ها باشند. چربی‌های ترانس مصنوعی (یا اسیدهای چرب ترانس) در یک فرآیند صنعتی ایجاد می‌شوند که هیدروژن را به روغن‌های گیاهی مایع اضافه می‌کنند تا جامدتر شوند!!! و به آنها روغن‌های نیمه هیدروژنه شده می‌گویند.
این روغن نیمه هیدروژنه ارزان است و احتمال فاسد شدن آن کمتر است، بنابراین غذاهایی که با آن ساخته می‌شوند ماندگاری بیشتری دارند. برخی از رستوران ها از روغن نباتی هیدروژنه در سرخ کن‌های عمیق خود استفاده می‌کنند، و با این کار می‌توانند از تعویض روغن جلوگیری کنند.
در نوامبر ۲۰۱۳، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تصمیم گرفت که روغن‌های نیمه هیدروژنه دیگر به عنوان مواد غذایی ایمن (GRAS) در غذای انسان شناخته نمی‌شوند.
کدام غذاها حاوی چربی ترانس هستند؟
شکل مصنوعی چربی ترانس که به عنوان روغن نیمه هیدروژنه شناخته می‌شود، در انواع محصولات غذایی یافت می‌شود، از جمله:
- محصولات پخته شده تجاری مانند کیک، بیسکویت، رول، کلوچه و پای
- پاپ کورن
- پیتزا
- غذاهای سرخ شده، از جمله سیب زمینی سرخ کرده، دونات و مرغ سرخ شده
- خامه قهوه غیر لبنی
عوارض مصرف چربی‌های ترانس
چربی‌های ترانس خطر حملات قلبی، سکته مغزی، دیابت نوع ۲ و التهاب مزمن در بدن را افزایش می‌دهند و تأثیر منفی بر سطح کلسترول دارند. این چربی‌ها تنها چربی‌هایی هستند که باعث افزایش مقاومت به انسولین می‌شوند.
دیدگاهتان را بنویسید