آسم و بهترین راه درمان آن
آسم یک بیماری مزمن و طولانی مدت و بیماری التهابی مزمن ریه است که راه‌های هوایی در ریه‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. راه‌های هوایی لوله‌هایی هستند که هوا را به داخل و خارج از ریه‌ها منتقل می‌کنند. این بیماری در واقع مشکل با سیستم ایمنی بدن است.
اگر آسم دارید، راه‌های هوایی ممکن است ملتهب و گاهی باریک شوند. این امر باعث می‌شود هنگام بازدم، جریان هوا از مجاری تنفسی شما سخت‌تر شود.
بر اساس مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، تقریبا از هر ۱۳ نفر در یک نفر مبتلا به آسم است. این بیماری در تمام سنین تأثیر می‌گذارد و اغلب در دوران کودکی شروع می‌شود. برخی چیزها می‌توانند علائم آسم را تشدید کنند، مانند گرده گل، ورزش، عفونت‌های ویروسی یا هوای سرد. به این عوامل، محرک آسم می‌گویند. هنگامی که علائم بدتر می‌شوند، به آن حمله آسم می‌گویند.
متاسفانه پزشکی مدرن بیان می‌کند که هیچ درمانی برای آسم وجود ندارد، و درمان‌ها بر کنترل علایم و مدیریت آنها تمرکز دارند.
علائم آسم
علائم آسم شامل موارد زیر است:
- احساس تنگی قفسه سینه
- سرفه، به خصوص در شب یا صبح زود
- تنگی نفس
- خس خس سینه، که صدای سوت هنگام بازدم می‌دهد
برخی شرایط دیگر نیز می‌توانند این علائم را ایجاد کنند. اما در آسم، علائم اغلب از یک الگو پیروی می‌کنند:
- آنها به مرور زمان یا در یک روز می‌آیند و می‌روند.
- آنها با عفونت‌های ویروسی مانند سرماخوردگی شروع یا بدتر می‌شوند.
- آنها توسط ورزش، آلرژی، هوای سرد یا تنفس خیلی سریع ناشی از خنده یا گریه ایجاد می‌شوند.
- علائم آنها در شب یا صبح بدتر می‌شوند.
حمله آسم
حملات آسم زمانی اتفاق می‌افتد که راه‌های هوایی متورم و باریک می‌شوند و تنفس را سخت‌تر می‌کنند. در طول حمله آسم، علائم بسیار بدتر می‌شود. حملات می‌توانند سریع یا تدریجی رخ دهند و ممکن است تهدید کننده زندگی باشند. افراد مبتلا به آسم شدید بیشتر از دیگران دچار حملات آسم می‌شوند.
در تصویر بالا تنگ شدن راه هوایی در اثر حمله آسم را مشاهده می‌کنید. تصویر سمت چپ محل ریه‌ها را در بدن نشان می‌دهد. تصویر میانی نمای نزدیک از یک راه هوایی طبیعی است، و تصویر سمت راست یک راه هوایی باریک و ملتهب را نشان می‌دهد که نمونه‌ای از حمله آسم است.
حمله آسم چه احساسی دارد؟
حمله آسم می‌تواند بسیار ترسناک باشد. برای برخی افراد، حمله با سرفه شروع می‌شود. در حین حمله، ممکن است قفسه سینه شما سفت شود یا احساس کنید کسی روی آن نشسته است. برخی از مردم می‌گویند مانند این است که هوا از آنها مکیده شود یا مانند اینکه بخواهند هوا را از طریق نی به داخل بکشانند. در این حالت ممکن است شروع به خس خس کردن کنید یا احساس سبکی سر کنید.
چگونه آسم بر ریه‌ها تأثیر می‌گذارد؟
به طور معمول، سیستم ایمنی بدن به مبارزه با عفونت‌ها کمک می‌کند. اما ممکن است به چیزهای دیگری که تنفس می‌کنید، مانند گرده یا کپک نیز پاسخ دهد. در برخی افراد، سیستم ایمنی با ایجاد التهاب به شدت واکنش نشان می‌دهد.
هنگامی که این اتفاق می‌افتد، راه‌های هوایی متورم و باریک می‌شوند و ممکن است مخاط بیشتری ایجاد کنند. ماهیچه‌های اطراف راه‌های هوایی نیز ممکن است سفت شوند. این می‌تواند حتی نفس کشیدن را سخت‌تر کند. با گذشت زمان، دیواره‌های راه هوایی ضخیم‌تر می‌شوند.
آیا می‌توانم از آسم جلوگیری کنم؟
از آنجایی که علت دقیق آسم ناشناخته است، ممکن است نتوانید از ابتلا به آسم در خود یا فرزندانتان جلوگیری کنید. زمانی که سیستم ایمنی بدن هنوز در حال رشد است ممکن است شما یا فرزندتان به آسم مبتلا شوید.
تحقیقات نشان می‌دهد که ممکن است بتوانید اقداماتی را برای کمک به جلوگیری از ایجاد آسم انجام دهید، از جمله:
- عاری کردن خانه از رطوبت و کپک
- اجتناب از آلودگی هوا تا حد امکان
- وزن سالم برای خود و فرزندانتان
توجه مهم: قرار گرفتن در معرض باکتری‌ها در اوایل کودکی به پیشگیری از آسم کمک می‌کند!!! برعکس، زندگی در یک محیط بسیار تمیز می‌تواند خطر ابتلا به آسم را افزایش دهد. قرار گرفتن در معرض عوامل بیماری زا چیزی است که سیستم ایمنی را تقویت می‌کند. در واقع، اگر در مزرعه زندگی می‌کنید یا حیوانات خانگی دارید، احتمال ابتلا به آسم در شما کمتر خواهد بود، احتمالاً به دلیل قرار گرفتن بیشتر در معرض انواع باکتری‌ها.
علت آسم چیست؟
آسم اغلب در دوران کودکی و زمانی که سیستم ایمنی هنوز در حال رشد است، شروع می‌شود. عوامل متعددی ممکن است با هم در ایجاد آن کار کنند، مانند:
- موادی در محیط (به نام آلرژن) که شما را به عنوان یک نوزاد یا کودک خردسال تحت تاثیر قرار داده است، که ممکن است شامل دود سیگار یا میکروب‌های خاص باشد.
- عفونت‌های ویروسی که بر تنفس تأثیر می‌گذارند.
- سابقه خانوادگی، مانند والدینی که آسم دارند (به ویژه مادر شما).
اینها می‌توانند بر نحوه رشد ریه یا نحوه مبارزه بدن با میکروب‌ها تأثیر بگذارند. موارد دیگری که ممکن است خطر ابتلا به آسم را افزایش دهند، شامل موارد زیر هستند:
- آلرژی
آسم معمولاً نوعی واکنش آلرژیک است. افرادی که آسم دارند، اغلب انواع دیگری از آلرژی‌ها مانند حساسیت به غذا یا گرده گل را نیز دارند. - چاقی
چاقی شانس ابتلا به آسم یا بدتر شدن علائم آسم را افزایش می‌دهد. - نژاد یا قومیت
- جنسیت
پسران بیشتر از دختران به آسم در دوران کودکی مبتلا می‌شوند، در حالی که آسم در بین زنان در نوجوانان و بزرگسالان شایع‌تر است. - خطرات شغلی
تنفس مواد شیمیایی یا گرد و غبار صنعتی در محل کار می‌تواند خطر ابتلا به آسم را افزایش دهد.
توجه مهم: تجویز آنتی بیوتیک در اوایل کودکی خطر ابتلا به آسم را افزایش می‌دهد. کودکانی که از طریق سزارین به دنیا می‌آیند بیشتر در معرض ابتلا به آسم هستند.
چه عواملی باعث تحریک آسم می‌شوند؟
محرک‌های آسم عواملی هستند که علائم آسم را تشدید می‌کنند. محرک‌های رایج آسم عبارت‌اند از:
- آلرژن‌های داخلی، مانند کنه‌های گرد و غبار، کپک و شوره یا خز حیوانات خانگی
- مواد آلرژی زا در فضای باز، مانند گرده و کپک.
- استرس عاطفی، مانند عصبانیت شدید، گریه یا خنده.
- فعالیت بدنی، اگرچه با درمان، شما یا فرزندتان همچنان باید بتوانید فعال باشید.
- عفونت‌هایی مانند سرماخوردگی، آنفولانزا یا کووید-19
- برخی داروها مانند آسپرین که ممکن است در افراد مبتلا به آسم شدید مشکلات تنفسی جدی ایجاد کند.
- کیفیت هوای ضعیف یا هوای بسیار سرد.
تست‌های تشخیصی آسم
برای تشخیص آسم ممکن است به آزمایش‌های زیر نیاز داشته باشید تا بفهمید که آیا علائم شما ناشی از آسم است یا خیر.
- اسپیرومتری
اسپیرومتری نوعی تست عملکرد ریه است که میزان هوای بازدمی را اندازه گیری می‌کند. همچنین سرعت دمیدن هوا را اندازه گیری می‌کند. - اسپیرومتری با تست‌های گشاد کننده برونش
این آزمایش‌ها میزان و سرعت حرکت هوا را قبل و بعد از تنفس در یک دارو اندازه‌گیری می‌کنند تا ماهیچه‌های راه هوایی شما شل شوند. - تست‌های تحریک برونش
- تست های اوج جریان بازدمی (PEF)
تست‌های PEF اندازه‌گیری می‌کنند که با حداکثر تلاش چقدر می‌توانید هوا را خارج کنید. این آزمایش را می‌توان در حین اسپیرومتری یا با یک دستگاه کوچک دستی انجام داد. - آزمایش اکسید نیتریک بازدم کسری (FeNO)
درمان آسم
درمان آسم در پزشکی قسمت‌های مختلفی دارد که شامل درمان‌های سریع برای حملات آسم می‌شود و همینطور درمان‌های نگهدارنده که برای زمان‌های دیگر استفاده می‌شود.
من این درمان‌ها را به شما معرفی می‌کنم و در انتهای مقاله توصیه درمانی خودم را نیز با شما به اشتراک می‌گذارم.
داروهای تسکین دهنده سریع
داروهای تسکین دهنده سریع به پیشگیری یا تسکین علائم در طول حمله آسم کمک می‌کنند. آنها ممکن است تنها داروهای مورد نیاز برای آسم خفیف یا آسمی باشند که فقط با فعالیت بدنی اتفاق می‌افتد.
انواع داروهای تسکین دهنده سریع عبارت‌اند از:
- بتا2 آگونیست‌های کوتاه‌اثر استنشاقی (SABA)
این داروها راه‌های هوایی را باز می‌کنند تا هوا بتواند در طول حمله آسم در آنها جریان یابد. عوارض جانبی می‌تواند شامل لرزش و ضربان قلب سریع باشد. - کورتیکواستروئیدهای خوراکی
که تورم راه‌های هوایی را که به دلیل علائم شدید آسم ایجاد می‌شود، کاهش می
دهند. - آنتی کولینرژیک‌های کوتاه اثر
که به باز شدن سریع راه‌های هوایی کمک می‌کنند. این داروها ممکن است کمتر از SABA موثر باشند، اما برای افرادی که ممکن است عوارض جانبی SABA داشته باشند، گزینه مناسبی هستند.
داروهای کنترل طولانی مدت
پزشک ممکن است داروهایی را برای مصرف روزانه برای کمک به پیشگیری از حملات آسم و کنترل علائم تجویز کند. این داروها معمولا عوارض زیادی دارند و عبارت‌اند از:
- کورتیکواستروئیدها (داروهای هورمونی استروئیدی)
که التهاب را در بدن کاهش می‌دهند. آنها ممکن است به صورت قرص یا استنشاقی مصرف شوند. شکل قرص می‌تواند عوارض جانبی جدی تری نسبت به شکل استنشاقی داشته باشد. با گذشت زمان، دوزهای بالا می‌تواند خطر ابتلا به آب مروارید (کدر شدن چشم) یا پوکی استخوان را افزایش دهد. پوکی استخوان و احتمال شکستن استخوان‌های شما را افزایش دهد. عوارض جانبی رایج کورتیکواستروئیدهای استنشاقی شامل صدای خشن یا عفونت دهان به نام برفک است. - داروهای بیولوژیک
که ممکن است برای آسم شدید تجویز شود. اینها شامل داروهایی مانند بنرالیزوماب است که به داخل ورید یا زیر پوست تزریق می‌شود. - اصلاح کننده‌های لوکوترین
که تورم را کاهش می‌دهند و راه‌های هوایی را باز نگه می‌دارند. پزشک ممکن است این قرص‌ها را به تنهایی یا همراه با داروهای استروئیدی تجویز کند. - تثبیت کننده‌های ماست سل استنشاقی، مانند کرومولین
که به جلوگیری از تورم در مجاری تنفسی در زمانی که اطراف آلرژن ها یا سایر محرک های آسم هستید، کمک می کند. - برونکودیلاتورهای طولانی اثر استنشاقی، مانند آگونیست‌های بتا2 طولانی‌اثر (LABA) یا آنتاگونیست‌های موسکارینی طولانی‌اثر (LAMAs)
که ممکن است برای جلوگیری از باریک شدن راه‌های هوایی به دستگاه تنفسی شما اضافه شوند. - واکسن‌های آلرژی که ایمونوتراپی زیر جلدی (SCIT) نامیده می‌شود
این واکسن‌ها پاسخ بدن به آلرژن‌ها را کاهش می‌دهد.
درمانی که من به شما توصیه می‌کنم
در این قسمت درمان‌هایی که طبق تحقیقات و تجربه کاری خودم به آنها رسیده‌ام با شما به اشتراک می‌گذارم.
- یکی از بهترین راه‌های درمان آسم، نور خورشید است که به افزایش سطح ویتامین D کمک می‌کند.
- یک درمان آسم وجود دارد که شامل درمان بوتیکو (Buteyko therapy) است. بوتیکو درمانی یک تمرین تنفسی است که ممکن است علائم آسم را بهبود بخشد. تمرینات تنفسی سیستم عصبی پاراسمپاتیک را فعال می‌کند که استرس را نیز کاهش می‌دهد.