ارتباط پروتئین و مشکلات پوست، مو، ناخن و عضلات

بدن از مواد مختلف از جمله پروتئین، مواد معدنی، چربی و مواد دیگر تشکیل شده اما پروتئین برای جایگزینی بافت‌های بدن ضروری است. تامین پروتئین بدن فقط به معنی مصرف پروتئین نیست و فاکتورهای مختلفی در تعیین میزان کافی پروتئین در بدن نقش دارند. در این مقاله می‌خواهم در مورد کارهایی که بدن شما را در طول زندگی زیبا نگه میدارد صحبت کنم.

علل کمبود پروتئین در بدن کدامند؟

۱. پروتئین ناکافی

پروتئین موجود در برنج، لوبیا یا سبزیجات منابع مناسبی برای دریافت پروتئین کافی برای بدن نیستند و دریافت پروتئین کامل از منابع حیوانی به ویژه تخم مرغ و غذاهای دریایی بسیار ساده‌تر است.
همچنین مطمئن شوید که کیفیت پروتئینی که مصرف می‌کنید بالا باشد. از پروتئین سویا ایزوله استفاده نکنید.
نکته: اگر همراه با پروتئین شکر و کربوهیدرات استفاده می‌کنید، افزایش انسولین را تا حد زیادی تسریع می‌کنید و انسولین مشکلات زیادی ایجاد می کند، بنابراین هرگز شکر را با پروتئین ترکیب نکنید.

۲. هیدروکلریک اسید

در معده یک اسید بسیار قوی به نام اسید هیدروکلریک وجود دارد. با افزایش سن، میزان این اسید کاهش می‌یابد و زمانی که اسید معده کافی نیست، هضم پروتئین کاهش می‌یابد. در صورت کمبود این اسید مشکلات دیگری نیز رخ می‌دهد از جمله نفخ، سوء هاضمه و رفلاکس اسید معده.
اگر میزان اسید در معده کافی باشد، پروتئین کلاژن تجزیه شده و تاندون‌ها، رباط‌ها، بافت همبند و پوست سالم، قوی و سفت خواهند بود. اما یکی از شایع‌ترین کمبودها در بدن، کمبود اسید هیدروکلریک است و بخصوص در افراد با سن بالا.

۳. مواد معدنی کمیاب یا تریس (Trace/Micro Minerals)

بدن به مواد معدنی مانند پتاسیم نیاز دارد، اما علاوه بر آن به مواد معدنی کمیاب نیز نیاز دارد. مواد معدنی کمیاب مواد معدنی اساسی هستند که بدن باید آنها را از مواد غذایی دریافت کند اما برخلاف مواد معدنی دیگر، فقط به مقدار کمی از این مواد معدنی تریس نیاز داریم. این مواد معدنی برای متابولیسم پروتئین‌ها مورد نیاز هستند و در تمام مکانیک سلولی پروتئین نقش دارند.
بدن پروتئین را به عنوان ماده خام دریافت می‌کند و سلول‌های مختلف بدن از جمله سلول‌های ایمنی، سلول‌های مو و رباط‌ها را می‌سازد. اما برای انجام این کار، آنزیم های زیادی نیاز دارد و آنزیم‌ها به مواد معدنی کمیاب نیاز دارند. بنابراین ادرصورت کمبود این مواد، رشد مو، ناخن یا بافت همبند با مشکل برخورد می‌کند.
یکی از علل کمبود این مواد غنی نبودن خاک است که به اندازه کافی مواد معدنی ندارد.

۴. ویتامین‌های B

برخی از ویتامین‌های گروه B به ویژه بیوتین، ویتامین B5 و B6 همگی برای هضم پروتئین مورد نیاز هستند. تامین این ویتامین‌ها فقط با خوردن غذاهای سرشار از ویتامین B حاصل نمی‌شود، بلکه باید از غذاهایی که باعث کاهش این ویتامین‌ها می‌شوند نیز اجتناب کرد، مانند نان، شکر، کراکر، پاستا، الکل.
بهترین منبع ویتامین‌های B مخمرهای تغذیه‌ای هستند.

۵. عدم مصرف میزان زیاد پروتئین

خوردن بیش از حد پروتئین اشتباه بزرگی است. شش وعده غذایی پروتئینی در روز و خوردن میان وعده های پروتئینی ایده بدی است، زیرا باعث افزایش انسولین می‌شود.
مقادیر بیشتر از بیست و پنج تا سی و پنج گرم پروتئین در هر وعده غذایی به قند تبدیل می شود و انسولین را افزایش می‌دهد. مصرف ۸۵ تا ۱۷۰ گرم پروتئین در هر وعده غذایی کافی است که تقریبا به اندازه کف دست است و شاید حتی کمی کوچکتر. شما حتی نیاز به مصرف سه وعده غذایی در روز ندارید و گاهی اوقات دو وعده در روز کافیست. میزان بیشتر پروتئین کمکی به موها یا ماهیچه‌های شما نمی‌کند.
اکثر مردم تصور می‌کنند که اگر پروتئین زیاد مصرف نکنند، قدرت و حجم  عضلانی خوبی نخواهند داشت. این تصور درست نیست زیرا چیزی که باعث ساخت  عضله می‌شود ترکیبی از هورمون‌ها و پروتئین است، در واقع غذای سالم و ورزش.
مصرف پروتئین بیش از حد باعث اختلال عملکرد کبد می‌شود. کبد عاملی مهم در متابولیسم پروتئین است و با این اختلال، متابولسیم پروتئین مشکل پیدا می‌کند.

۶. تعادل در مصرف مواد غذایی خام و پخته

زمانی که بیشتر غذای مصرفی پخته است و وقتی که پروتئین را خیلی میپزید، درواقع پروتئین مرده می‌خورید و بدن برای استفاده از آن پروتئین کار سخت‌تری دارد. این بدان معنی است که شما باید بیشتر از سبزیجات خام، آجیل خام، دانه‌های خام و گوشت زیاد پخته نشده استفاده کنید.

منبع: The 6 Causes of Skin, Nails, Hair & Muscles Problems