تاثیر شنا بر عضلات

اگر افزایش تون عضلانی یکی از اهداف شماست و اگر به دنبال تمرینی هستید که به شما کمک کند بدون وارد کردن فشار غیرضروری به مفاصلتان عضلات بسازید، شنا یک انتخاب عالی است. حرکت در آب راه ایده آلی برای تقویت و بهبود انعطاف طیف وسیعی از عضلات مختلف است. 

همانطور که در تمرین با وزنه، وزنه ها مقاومت هستند، در شنا نیز آب مقاومت است. در حالی که شنا تمرینی است که برای کل بدن مفید است، دانستن اینکه کدام ماهیچه‌ها در هر حرکت مورد استفاده قرار می‌گیرند و کار می‌کنند می‌تواند مفید باشد. تمام حرکات شنا تمرینی برای عضلات اصلی بدن، از جمله عضلات شکم، پشت، ساعد، شانه و عضلات گلوتئال و همچنین عضلات همسترینگ انجام می‌دهند. اما تفاوت های مهمی بین سبک های مختلف شنا از نظر گروه های عضلانی خاصی که بیشتر درگیر می شوند وجود دارد.

بنابراین بسته به نوع حرکتی که در استخر انجام می دهید، ماهیچه های مختلفی تحت تأثیر قرار می گیرند. ترکیب حرکاتی که در طول یک جلسه انجام می دهید، اطمینان حاصل می کند که نواحی مختلف بدن را هدف قرار دهید. 

سبک آزاد (Freestyle) که به عنوان کرال جلو نیز شناخته می شود، نه تنها برای تمرین عضلات بالای بدن، بلکه برای تقویت عضلات پشت، تنه و شکم نیز مفید است. حرکت بازوی کرال، شانه های شناگر را تقویت می کند و برای عضلات دلتوئید و شانه مفید است. جلوتر رفتن در حین شنا می تواند به کارآمدتر کردن این حرکت کمک کند. در عین حال، حرکت فلاتر پا (بال زدن پا) که در این حرکت استفاده می شود، پایین تنه از جمله خم کننده های لگن و عضلات پا را تحت تأثیر قرار می دهد.

کرال پشت شبیه به سبک آزاد است زیرا تعداد زیادی از عضلات را به طور همزمان هدف قرار می دهد. با این حال، در این حرکت لازم نیست به اندازه سبک آزاد، از عضلات گردن استفاده کنید. مانند سبک آزاد، کرال پشت برای کار کردن با عضلات داخلی و خارجی شکم عالی است. همچنین عضلات همسترینگ و عضلات خم کننده ران و سایر عضلات پایین تنه را مورد هدف قرار می دهد.

کرال سینه، در حالی که سختی کمتری نسبت به کرال جلو یا کرال پشت دارد،  همچنان یک حرکت رایج است و اغلب توسط شناگران مسن یا کمتر فعال ترجیح داده می شود. این حرکت می‌تواند به تقویت اندام‌های تحتانی کمک کند، با اثر بر عضلات گلوتئال، عضلات چهارسر ران و همسترینگ. حرکات بازو، همراه با بیرون آوردن سر از آب برای نفس کشیدن، به ماهیچه های سینه نیز تمرین می دهد. این حرکات به طور همزمان برای عضلات شانه و بازو از جمله دلتوئید، عضله دوسر و سه سر مفید است.

پروانه ممکن است نسبت به ۳ حرکت اصلی دیگر محبوبیت کمتری داشته باشد، اما با این وجود یک تمرین عالی است و انرژی بیشتری نسبت به سایر انواع شنا مصرف می کند. مانند کرال سینه، روی قسمت پایین بدن تأکید می کند، عضلات شکم، کمر و عضلات گلوتئال (باسن) را در حالی که در آب حرکت می کنید و بدن خود را بالا می آورید تا نفس بکشید، تحت تاثیر قرار می دهد. ماهیچه های بازو و شانه نیز با هر ضربه به مقدار زیادی ورزش می کنند.

شنا به عنوان روشی برای عضله سازی در مقایسه با برخی دیگر از تمرینات، مزایای زیادی دارد. یکی از مهمترین آنها این است که ورزشی با تاثیر کم است، که تاثیری روی مفاصل و استخوان های شما ندارد، درحالیکه کار با وزنه می تواند روی آنها اثر بگذارد. شنا در برابر مقاومت آب می تواند استقامت ایجاد کند، درست همانطور که تمرین در باشگاه انجام می دهد، اما بدون استرس و فشار اضافه روی بدن.

می توان با استفاده از تجهیزات داخل استخر، شنا را در عضله سازی موثرتر کرد. به عنوان مثال، گاهی اوقات شناگران حرفه ای در طول جلسه شنا از تخته های پا استفاده می کنند تا به تقویت قدرت عضلات پا و پایین بدن کمک کنند. بنابراین، این تجهیزات امکان کار کردن موضعی روی عضلات را برای ورزشکاران فراهم میکنند.

یکی دیگر از عواملی که به عضله سازی در هنگام شنا کمک می کند، اطمینان از دریافت سطح مناسب تغذیه برای حمایت از تمرینات است. همه ما توصیه هایی را در مورد مصرف مقدار زیادی میوه و سبزیجات و کربوهیدرات های پیچیده، انتخاب پروتئین های بدون چربی و پرهیز از مصرف غذاهای ناسالم شنیده ایم. دادن سوخت مناسب به بدن برای ساخت عضلات ضروری است.