پاسخ به سوالات درباره ایست قلبی تنفسی

ایست قلبی ریوی، که به عنوان ایست قلبی نیز شناخته می‌شود، از دست دادن ناگهانی عملکرد قلب در فردی است که ممکن است بیماری قلبی داشته یا نداشته باشد و ممکن است به طور ناگهانی یا در پی سایر علائم ظاهر شود. اگر اقدامات مناسب فوراً انجام نشود، ایست قلبی اغلب کشنده است.

انجمن قلب آمریکا (AHA) به‌طور دوره‌ای به‌روزرسانی‌ها و توصیه‌هایی برای بهبود کیفیت احیای قلبی ریوی (CPR) منتشر می‌کند. بدون توجه به علت، القای زودهنگام CPR در بسیاری از موارد می‌تواند باعث نجات جان فرد شود.

چه چیزی باعث ایست قلبی تنفسی می‌شود؟

عوامل زیادی می‌تواند باعث ایست قلبی تنفسی شود و این دو لزوما باهم اتفاق نمی‌افتند. گاهی ایست قلبی می‌تواند باعث توقف تنفسی به دنبال آن شود و گاهی ایست تنفسی باعث کاهش اکسیژن‌رسانی به عضله قلب و به دنبال آن ایست قلبی شود.

در افراد بالای ۸ سال معمولا ابتدا اختلال قلبی و ایست قلبی رخ می‌دهد و سپس این مورد باعث ایست تنفسی می‌شود. اما در کودکان زیر ۸ سال، ابتدا اختلال تنفسی باعث کاهش اکسیژن‌رسانی به بافت قلب و سپس ایست قلبی می‌شود.

بیماریهای قلبی- عروقی (مثل آریتمی‌ها، فیبریلاسیون بطنی و بزرگ شدگی قلب یا کاردیومیوپاتی) و از همه مهمتر و شایعتر بیماری عروق کرونر، انواع تروما و آسیب‌ها، غرق شدگی، برق گرفتگی، مسمومیت و موارد دیگر همه می‌توانند باعث ایست قلبی شوند.

آیا من در معرض خطر ایست قلبی هستم؟

چندین عامل سبک زندگی و ارثی ممکن است خطر ایست قلبی را افزایش دهند. این موارد عبارت‌اند از:

• سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
• سابقه خانوادگی بیماری قلبی یا ایست قلبی
• داشتن بیماری قلبی
• فشار خون بالا
• کلسترول بالا
• پتاسیم یا منیزیم پایین (کمبود مواد مغذی)
• چاقی
• سیگار کشیدن

برخی از افراد ممکن است ایست قلبی را بدون هیچ عامل خطری تجربه کنند. ایست قلبی در مردان مسن بیشتر از زنان است.

تظاهرات بالینی ایست قلبی ریوی

در زمان ایست قلبی تنفسی، قربانی علایم زیر را دارد:

1. عدم پاسخگویی (Unresponsivness)
2. آپنه یا توقف تنفس یا تنفس منقطع (Gasping)
3. عدم وجود نبض (Pulselessness)

تفاوت بین ایست قلبی و حمله قلبی چیست؟

اصطلاحات “سکته یا حمله قلبی” و “ایست قلبی” اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، اما این دو بیماری قلبی متفاوت هستند.

حمله قلبی زمانی رخ می دهد که انسدادی در رگ‌ها وجود داشته باشد که جریان خون در قلب را متوقف می‌کند. به دلیل عدم جریان خون و اکسیژن در قلب، بافت ماهیچه قلب آسیب می‌بیند. حملات قلبی می تواند خطر ایست قلبی را افزایش دهد، زیرا حملات قلبی می‌تواند سیگنال های الکتریکی در قلب را تغییر دهد. هنگامی که ایست قلبی به طور ناگهانی و بدون هیچ بیماری قلبی موجود دیگری رخ می‌دهد، به احتمال زیاد ناشی از حمله قلبی است.

ایست قلبی چگونه درمان می‌شود؟

اگر فردی دچار ایست قلبی شود، نیاز به رسیدگی فوری برای افزایش جریان خون غنی از اکسیژن به اندام‌های خود دارد. مراحل رسیدگی به فردی با ایست قلبی در زیر آورده شده است.

احیای قلبی ریوی (CPR)

اولین خط درمان معمولاً احیای قلبی ریوی (CPR) است که طی آن فرد دیگری قفسه سینه قربانی را فشرده می‌کند تا جریان خون به اندام‌ها افزایش یابد. CPR می تواند به طور موقت ایست قلبی را درمان کند تا زمانی که درمان اضطراری پیشرفته‌تری برای فردی که دچار ایست قلبی شده است، در دسترس قرار بگیرد.

دستگاه شوک (دفیبریلاتور)

هنگامی که پرسنل فوریت‌های پزشکی وارد می‌شوند، از دستگاهی به نام دفیبریلاتور برای ارسال شوک الکتریکی به قلب برای کمک به بازیابی عملکرد و ضربان طبیعی قلب استفاده می‌کنند. این درمان باید فوراً برای نجات جان فرد و کاهش آسیب بیشتر اعضای بدن ناشی از کمبود اکسیژن و خون استفاده شود.

برخی از مکان‌های عمومی ممکن است یک دفیبریلاتور خارجی خودکار (AED) داشته باشند که شبیه به دفیبریلاتور است، اما AED می‌تواند آریتمی‌های قلبی را تشخیص دهد و شوک الکتریکی به قلب وارد کند. این دستگاه برای پرسنل غیرپزشکی طراحی شده است و همه می‌توانند از آن استفاده کنند.

در صورت زنده ماندن بیمار پس از ایست قلبی و انتقال به بیمارستان، پزشک چندین آزمایش را برای تعیین علت ایست قلبی و درمان بیماری پس از تشخیص انجام می‌دهد. بیماران ممکن است بسته به علت ایست قلبی، تحت درمان جراحی قرار بگیرند یا دارو دریافت کنند.

روند بهبودی پس از ایست قلبی چگونه است؟

ایست قلبی در صورت عدم درمان در عرض چند دقیقه می‌تواند منجر به مرگ شود. این وضعیت یکی از بزرگترین علل مرگ طبیعی در سراسر دنیاست.

در صورت بهبودی و پس از مرخص شدن از بیمارستان، پزشک دستورالعمل‌هایی را برای تغییر سبک زندگی، در صورت نیاز، برای کاهش خطر ایست قلبی یا عوارض بیشتر ارائه می‌دهد. ویزیت‌های معمول با یک متخصص قلب ممکن است برنامه ریزی شود، که عملکرد سیستم الکتریکی قلب را بررسی می‌کند و یک برنامه درمانی برای حفظ سطوح طبیعی الکتریکی قلب ایجاد می‌کند.

چگونه می توانم از ایست قلبی جلوگیری کنم؟

شما می‌توانید مواردی از سبک زندگی خود را که ممکن است خطر ایست قلبی و سایر بیماری‌های اکتسابی قلبی را افزایش دهند، کاهش دهید مثل:

1. خوردن وعده های غذایی سالم برای قلب
2. کاهش وزن
3. ورزش کردن
4. ترک سیگار و مواد مخدر
5. کاهش مصرف الکل