همه چیز درباره پنیر!

در این مقاله قصد دارم به سوالات رایجی که در مورد پنیر داریم، پاسخ دهم.

پنیر چه فوایدی برای بدن دارد؟

در مطالعه‌ای کیفیت شیر گوسفندی، بزی و گاوی مقایسه شد و برنده شیر گوسفندی بود. پنیر تولید شده از شیر گوسفندی، قند کمی دارد، منبع پروتئین و چربی با کیفیتی است و مواد مغذی زیادی دارد. ۱۰ مزیت پنیر گوسفندی عبارت‌اند از:

1. هضم آن آسان‌تر است.
2. طعم قوی ندارد.
3. مقادیر بیشتری پروتئین دارد.
4. نسبت به بقیه پنیرها، در افرادی که آلرژی به لبنیات دارند، بهتر تحمل می‌شود.
5. نسبت کلسیم به روی بالاتری دارد.
6. نسبت کلسیم به فسفر عالی دارد.
7. دارای سطوح بالایی از ویتامین A، ویتامین D و ویتامین E است.
8. دارای سطوح بالایی از اسید فولیک و ویتامین B12 است.
9. دو برابر چربی کره دارد.
10. دارای مقادیر بیشتری از چربی MCT و اسیدهای چرب با زنجیره کوچک است.

آیا پنیر یک پروبیوتیک خوب است؟

وقتی به پروبیوتیک‌های طبیعی فکر می‌کنید، احتمالاً ماست و کفیر به ذهنتان خطور می‌کند و ممکن است پنیر را در به عنوان پروبیوتیک در نظر نگیرید.

نکته مهم این است که اگر پنیر مناسب مصرف کنید، می‌تواند یک پروبیوتیک عالی باشد.

بدن انسان حدود ۱۰۰ تریلیون میکروب دارد و نبردی دائمی بین باکتری‌های خوب و بد وجود دارد. آنتی بیوتیک‌ها و عادات غذایی نادرست می‌توانند باعث ایجاد و قدرت گرفتن میکروب‌های بد شوند.

پنیر دارای میکروارگانیسم‌های زنده است که می‌تواند به حفظ تعادل میکروبی روده کمک کند. برخلاف ماست و کفیر، پنیر حاوی قند بسیار کمی (لاکتوز) است. پنیر همچنین حاوی مقدار زیادی مواد مغذی سالم مانند پروتئین و کلسیم است.

بهترین نوع پنیر کدام است؟

پنیرهایی که حاوی بیشترین پروبیوتیک هستند، پنیرهای قدیمی (Aged cheeses) هستند که حرارت داده نمی‌شوند. پنیرهایی که از شیر خام تهیه می‌شوند، همان‌هایی هستند که باید مصرف کنید.

اطمینان حاصل کنید که پنیری که خریداری می‌کنید، ارگانیک و از حیواناتی است که از علف تغذیه می‌کنند.

پنیر نرم نسبت به پنیر سفت، باکتری‌های دوست بیشتری دارد. مثال‌هایی از پنیرهای خوب عبارت‌اند از:

• پنیر چدار
• پنیر پارمزان
• پنیر سوئیسی
• پنیر گرویر
• پنیر گودا (بهترین پنیر پروبیوتیک)

چه میزان پنیر می‌توان مصرف کرد؟

به خاطر داشته باشید که باید فقط مقدار متوسطی پنیر مصرف کنید. پنیر می‌تواند حاوی هورمون‌هایی باشد که ممکن است پروستات را تحت تاثیر قرار دهد یا در مقادیر زیاد باعث ایجاد فیبروم رحمی و یا بدتر شدن کیست‌های تخمدانی (PCOS) و آکنه شود.