آیا می‌توان از دکستروز در رژیم کتوژنیک استفاده کرد؟

دکستروز نوعی کربوهیدرات است و درست مانند شکر عمل می‌کند. این ماده قند خون را به سرعت بالا می‌برد و باعث افزایش سطح انسولین در بدن می‌شود. دکستروز شما را از رژیم کتوژنیک خارج می‌کند و متابولیسم را از چربی سوزی به استفاده از کربوهیدرات برای انرژی تبدیل می‌کند.

دکستروز سرشار از کربوهیدرات خالص است و اغلب از ذرت یا گندم GMO تولید می‌شود و نباید بخشی از رژیم کتو باشد. برای اینکه جایگزین‌های شکر یا شیرین‌کننده‌های مصنوعی را به انتخابی مناسب برای کتو تبدیل کنید، باید چند معیار را رعایت کنید، از جمله:

• کربوهیدرات کم یا صفر داشته باشد.
• شاخص گلیسمی پایینی داشته باشید و قند خونتان را به میزان قابل توجهی بالا نبرد.
• باعث مشکلاتی در دستگاه گوارش نشود.
• بتوان با خیال راحت آن را گرم کرد.
• از نظر ایمنی سابقه درستی داشته باشد.

انواع شیرین کننده‌های مورد قبول در رژیم کتوژنیک

در اینجا چهار شیرین کننده قابل قبول در رژیم کتوژنیک را برای شما آورده‌ام:

1. استویا (Stevia)
2. میوه مانک (Monk fruit)
3. اریتریتول (Erythritol)
4. زایلیتول (Xylitol)

انواع شیرین کننده‌هایی که باید در رژیم کتوژنیک از آنها پرهیز کرد

شیرین کننده‌هایی که در رژیم کتوژنیک باید از آنها اجتناب کرد عبارت‌اند از:

1. شکر تصفیه شده
2. مالتیتول (Maltitol)
3. شیرین کننده‌های مصنوعی مثل آسپارتام، ساخارین و سوکرالوز

خلاصه

انتخاب شیرین کننده مناسب در رژیم کتوژنیک برای ماندن رژیم غذایی کم کربوهیدرات و در عین حال کاهش هوس‌های گاه به گاه، ضروری است. دکستروز ممکن است در مقادیر کم بدون مشکل باشد، اما به طور کلی باید از مصرف آن اجتناب کرد.

استویا و میوه مانک گزینه‌های عالی برای اکثر دستور العمل‌های رژیم کتو هستند. اگر دوست دارید شیرین کننده‌های قابل قبول در رژیم کتوی خود را متنوع‌تر کنید، از زایلیتول یا اریتریتول استفاده کنید. مراقب علائم احتمالی گوارشی خود باشید و استفاده از شیرین کننده‌ها را بر اساس آنها تنظیم کنید.

آخرین سخن اما نه کم‌اهمیت، برچسب‌ها را بررسی کنید تا محصولات حاوی شکر اضافه شده یا شیرین‌کننده‌های مصنوعی پنهان را ببینید و اگر مقداری دکستروز مصرف می‌کنید، حتماً آن را در تعداد خالص کربوهیدرات روزانه خود بگنجانید.